Mucoviscidose
Mucoviscidose treft ongeveer 1000 personen in België. Vroeger werd ze geregistreerd als kinderziekte, maar vandaag zijn er heel wat volwassen patiënten. De vooruitgang in de geneeskunde heeft de levensverwachting van de patiënt immers aanzienlijk verlengd. Zo bedroeg de gemiddelde levensverwachting 15 jaar geleden slechts ongeveer 20 jaar, vandaag al meer dan 40 jaar. Bovendien neemt ze elk jaar met 1,2 jaar toe. Vandaag zien we dan ook heel wat mucoviscidosepatiënten die studeren, trouwen, kinderen krijgen… Het irisnet verheugt zich over de fantastische vooruitgang in dit domein en concentreert zich voortaan op de overgangsbehandeling van de ziekte. Zo heeft het irisnet overgangseenheden opgericht waar artsen van diensten voor volwassenen gedurende twee jaar op consult komen bij jonge patiënten in de pediatrische eenheden, om in samenwerking met de kinderartsen een doeltreffende en aangepaste overgang mogelijk te maken naar de jonge volwassenheid. Die fase is uiteraard van cruciaal belang voor de therapietrouw en het welzijn van de patiënten.
Het irisnet vormt samen met het Erasmusziekenhuis, het Instituut voor Mucoviscidose van de ULB, één van de zeven Belgische mucoviscidosecentra. Het irisnet behandelt kinderen, terwijl het Erasmusziekenhuis longtransplantaties uitvoert en volwassen patiënten opvolgt. Samen vormen ze één van de belangrijkste centra van België, met ongeveer 180 patiënten.
Iris doet ook intensief aan therapeutisch onderzoek en test momenteel nieuwe behandelingen uit binnen het netwerk. De aanzienlijke vooruitgang in dit domein versterkt de hoop dat de ziekte binnenkort zal kunnen worden genezen.
Een optimale, interdisciplinaire dienst
Het irisnet kiest al geruime tijd voor een interdisciplinaire behandeling van mucoviscidosepatiënten. Artsen, maar ook diëtisten, kinesitherapeuten, psychologen en sociaal verpleegkundigen werken nauw samen om de patiënt een optimale dienstverlening te bieden op klinisch en professioneel, maar ook op menselijk vlak. De actoren van het irisnet willen blijk geven van een grote beschikbaarheid bij de aanpak van deze chronische ziekten, waarbij vaak en onverwacht complicaties optreden. De patiënten weten dan ook dat ze op elk moment terechtkunnen bij de medici en paramedici, die instaan voor hun behandeling, en dit voor een gesprek, advies en de nodige zorg.